27 april 2007

Welcome America

Na m'n bericht van gisteren hebben jullie er natuurlijk recht op te weten hoe het afgelopen is.
De korte versie: Marieke heeft haar visum!

De lange versie voor geïnteresseerden.
Dit is natuurlijk geen verhaal over ICT en onderwijs, alhoewel ik die draai er wel aan kan geven. Alle studenten die overwegen naar Amerika te gaan wil ik adviseren zich heel goed (via internet) te informeren voordat ze "even" naar het consulaat gaan voor een visum!
Gisterenochtend zat het mee op de Nederlandse wegen, dus waren we al om 8 uur in Den Haag, waar we de envelop met papieren direct meekregen van het Nuffic. Vervolgens ging het stapvoets naar Amsterdam, waar we toch precies op tijd aankwamen. Om 10 uur stond m'n dochter voor het stevige hekwerk van het consulaat en mocht ze zich laten visiteren, haar tas en mobieltje afgeven en zich opstellen in de volgende rij. Blijf vooral netjes in die rij staan, want anders word je door het personeel afgeblaft en teruggescholden. Begeleiders mogen uiteraard niet mee naar binnen, dus zocht ik maar een plekje op een armetierig grasveldje (ook wel het Museumplein genoemd) om even te rusten. Binnen een half uur stond ze alweer buiten. De papieren klopten niet en waren niet compleet! Het bleek dat ze online op de site van de ambassade 2 formulieren had moeten invullen, uitprinten en meenemen. Dat kon uiteraard niet ter plekke, dus werd ze gewoon - en met haar vele anderen- weer weggestuurd met de opdracht dat in orde te maken. Daar sta je dan, midden in Amsterdam. We hebben de lobby van het Parkhotel opgezocht en mochten daar betaald gebruikmaken van internet. De formulieren die ingevuld moeten worden werken alleen met Acrobat Reader versie 8 en die stond natuurlijk niet op het systeem van het hotel. Downloaden mocht niet. gelukkig had ik m'n notebook meegenomen, dus kon ze daarop werken. De formulieren zijn niet lokaal op te slaan en moeten direct uitgeprint worden. Een "PDF printer" werkt ook niet. Dus m'n notebook meegenomen naar een kantoor waar een printer stond en niemand aanwezig was en heel brutaal de deskjet aan m'n systeem geknupt. Natuurlijk had ik niet de juiste driver, maar met een oude lukte dat gelukkig alsnog.
De volgende opdracht was een A5 envelop en € 6,45 aan postzegels. Die had het hotel niet, dus konden we naar het postkantoor aan de Kerkstraat om dat te kopen. Toen m'n dochter om dat bedrag aan postzegels vroeg zei de oplettende beambte "Zeker voor het consulaat? Dan bedoelen ze een aangetekende brief die je aan jezelf adresseert". Zij kregen duidelijk meer (wanhopige) consulaatgangers binnen! Gelukkig maar dat we niet heel naief wat postzegels in de museumshop hadden gekocht, want dan waren we nóg een keer teruggestuurd. Inmiddels was het 12 uur en het consulaat gesloten tot 13.30 uur. Om kwart over een stonden we er weer in een inmiddels behoorlijk lange rij. Na een half uur ging de electronisch bediende poort weer persoon voor persoon open en mochten mensen om de beurt naar binnen, en ik weer naar m'n grasveldje. Een uur later stond ze weer buiten, opnieuw weggestuurd omdat de meegebrachte pasfoto (dezelfde als op het nieuwe Nederlandse paspoort) niet goed was. Amerika wil pasfoto's van 5 X 5 centimeter! Op zoek dus naar een fotograaf die precies wist wat we nodig hadden (ze konden wel aandelen hebben). Weer terug naar de rij waar m'n dochter een aantal inmiddels bekenden tegenkwam. Stewardessen die dit eerder via kantoor konden regelen moeten nu een dag vrij nemen om zelf door deze mallemolen te gaan. Om 4 uur (het personeel had een half uur pauze genomen) stond ze opnieuw buiten. We moesten weer naaar het postkantoor voor een "overnight delivery" envelop van € 30, want anders zou ze haar visum niet op tijd thuisgestuurd krijgen. Terwijl we -inmiddels helemaal murw- weer naar het postkantoor liepen werd ze opeens gebeld door het consulaat. "Kom maar terug, dan kan je je paspoort gelijk meekrijgen". Na 10 minuten wachten voor de poort kwam er iemand naar buiten met haar papieren.
Om 16.30 uur had ze haar visum!
Daarna hebben we nog alle files gezien die je kunt tegenkomen van Amsterdam naar Emmen, dus om 20.30 uur waren we thuis! Van enige efficiency op het consulaat is geen sprake. Je wordt op kale banken neergezet zonder beschikking over je tas of MP3 speler, want alles moet je inleveren. Er ligt geen lectuur en de stoffige TV draait alleen maar promo filmpjes over Amerika. Het personeel is niet alleen onaardig tegen de klanten, maar ook tegen elkaar: "If you don't know the fucking procedure, get the hell out of here!". Ik kan nog meer vertellen, maar ben bang dat m'n dochter dan het land niet meer in komt...
Kortom, wil je voor langere tijd naar Amerika en heb je een visum nodig, bereid je dan goed voor. Zorg dat je echt alles wat nodig is bij je hebt en trek er minstens een dag voor uit. Wat ik niet begrijp is dat noch haar school (CHN) noch het Nuffic een duidelijke checklist biedt waar alles duidelijk op genoemd wordt. Hoe kun je weten dat je een pasfoto van 5 X 5 nodig hebt die aan alle biometrische voorwaarden voldoet? Hoe kun je weten dat ze "aaangetekend" bedoelen als ze zeggen dat ze voor € 6,45 aan postzegels willen? O, en neem je creditcard mee, want ondertussen moet je ook nog van alles betalen! Ik heb gisteren heel wat huilende meisjes voorbij zien komen. Gelukkig had Marieke haar vader bij zich waar ze haar onmacht en frustratie aan kwijt kon...

4 opmerkingen:

  1. Willem, wat een verhaal. Het fascineert me en ik denk aan de tijd die gaat komen dat mijn dochter (of mijn zoon) ook met een iets-ver-weg mededeling komt. Het duurt nog even, maar het komt snel dichterbij. Goed weekend en voor je dochter (mocht ze dit lezen) veel succes !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg informatief verhaal. Verplichte kost voor studenten die naar de VS willen. En wat een ongelofelijke procedure. Wel mooi dat het is gelukt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nu maar hopen dat het consulaat ook een webcare team heeft. Misschien dat dit soort zaken dan in de toekomst beter geregeld kunnen worden.

    Misschien dat je dit verhaal ook als ingestuurde brief voor een landelijk dagblad zou moeten versturen (en de opleidin). Ik denk dat je hier een hoop mensen (en studenten)die door de zelfde ambtelijke molen moeten een hoop plezier mee kunt doen.

    Ik hoop dat de rest van de reis van je dochter wat soepeler verloopt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik mag als vader van twee kids met een dubbele nationaliteit (NL en USA) ook regelmatig vertoeven op datzelfde grasveldje (soms mag ik zelfs mee naar binnen!).

    Je verhaal is voor een groot deel dan ook heel herkenbaar, echter treffen wij in de chaos van verkeerde formulieren en ondeugdelijke pasfoto's telkens ontzettend aardige en behulpzame medewerkers achter het loket. Maar waarschijnlijk komt dat omdat ze de aardige medewerkers bij het loketje voor 'US citizens' neerzetten.

    Hoe dan ook, heb je deze hobbel eenmaal genomen, dan is het ergste achter de rug (o nee, je moet ook nog langs de douane...) maar dan is het toch steeds nog wel een fantastisch land om te vertoeven.

    Veel succes voor je dochter!

    BeantwoordenVerwijderen