Laat ik beginnen met de volgende verklaring:
Als je een half uur met een iPad gespeeld hebt ben je verkocht en wil je hem niet meer kwijt.
Maandenlang heb ik het vermeden om hier berichten te plaatsen over de iPad. Ik wilde niet meedoen met de hype daar van alles over te beweren zonder er zelf mee gewerkt te hebben. Nu ik er sinds afgelopen vrijdag een tot m'n beschikking heb en daar al van alles mee gedaan heb krijg ik voor m'n gevoel een beetje recht van spreken. Veel mensen hebben me mondeling, via Twitter, DM en mailtjes al gevraagd: "En, wanneer ga je er wat over zeggen"?
Dat maakt het best wel een beetje lastig. Kennelijk wordt er aan mijn mening gehecht en dat betekent dat ik mijn woorden zorgvuldig moet kiezen en wegen terwijl ik daar eigenlijk helemaal geen zin in heb.
Voor een oordeel is het sowieso te vroeg want er valt nog veel te ontdekken. Daarom volsta ik in dit bericht met losse opmerkingen, eerste indrukken en hapsnap ongeordende ervaringen.
You never have a second chance to make a first impression...
Toen ik thuiskwam had mijn dochter de iPad al aan de oplader gelegd. Toen ik hem ontgrendelde was het eerste dat ik te zien kreeg een plaatje van een witte usb kabel met daarbij de tekst: connect to iTunes.
Dat schoot me gelijk verkeerd! Ik vind dat wanneer je een apparaat koopt hij het gelijk hoort te doen. De iPad moét je eerst verbinden met iTunes om hem te activeren. Natuurlijk heb ik op een computer wel iTunes staan. Ik heb tenslotte ook een iPod (die ik vrijwel nooit gebruik) dus kon ik beginnen met het updaten van iTunes. Behalve iTunes moét je ook een volledig ingevuld account hebben waarbij je ook gevraagd wordt om je credit card gegevens. Dit natuurlijk in verband met de onvermijdelijke aankopen in de Appstore. Wat nu als je alleen een iPad wilt kopen, maar geen computer tot je beschikking hebt?
Het activeren ging snel en daarna kon het feest beginnen! M'n wifi spot was zo gevonden en na het invoeren van de sleutel was ik gelijk online. Het eerste dat ik opstartte was natuurlijk de browser want ik doe het meeste online "in the cloud". Via Twitter kreeg ik allerlei tips over wat ik zeker zou moeten downloaden. Ook dat gaat heel makkelijk via die Appstore. Die avond heb ik mijn credit card dus gelijk flink aangesproken! Wat me gelijk opviel is hoe snel en makkelijk alles werkt, heel anders dan ik van m'n Android telefoon gewend ben. De grootste openbaring die avond was wel de gratis Twitter app: Wat een genot is het om daarmee te werken! Het eerste wat ik daarna binnenhaalde was Blogpress. Ik wil tenslotte kunnen bloggen!
Platte tekst
Toen ik die geïnstalleerd had en een eerste testbericht wilde aanmaken begon ik toch wat onrustig te worden. Kon ik nu echt alleen maar platte tekst invoeren, zonder links, zonder
vet, cursief of
onderstreept? Ja, het kon, maar dan wel door de HTML code in te voeren, maar wat volledig ontbreekt is een Rich Text Editor.
Snel ging ik naar een van de vele Google Sites die ik onderhoud. Stel je voor dat ik die niet eens zou kunnen....
Nou, het kan, maar daar houdt het ook mee op! Alleen in text modus kun je dingen doen. Een Rich text Editor wordt ook niet ondersteund door de Safari browser die op de iPad staat. Dan kun je in de Appstore wel gaan zoeken naar een andere browser, maar die heb ik nog niet gevonden.
Gmail
Maar ik wilde meer en heb m'n Gmail account geactiveerd op de iPad. Dat gaat met de instructies die je her en der op internet vindt heel makkelijk. Een zucht van opluchting dat ik m'n mail, agenda en contacten zo makkelijk kon benaderen via de iPad. Dan wil je natuurlijk ook een mailtje sturen en dat gaat prima... tenzij je er een plaatje of ander attachment bij wilt doen. Dan kan uiteindelijk wel, maar niet makkelijk.
Foto's
Ik ben er inmiddels wel achter dat je de iPad prachtig kunt gebruiken als digitaal fotolijstje. Het bladeren door de op de iPad aanwezige foto's is een waar genot! Een nonchalante veeg over het scherm volstaat om de volgende foto tevoorschijn te toveren of een foto te vergroten. Ik voelde me even de man van de uitslagen op de avond van de verkiezingen! Maar hoe krijg je die foto's nu op die iPad? Standaard heb je daarvoor twee mogelijkheden: downloaden of "syncen" via iTunes met je computer. Dat laatste wil ik echter zoveel mogelijk vermijden. Ik wil de iPad zien als een zelfstandig device en niet als een verlengstuk van mijn desktop. Dus had ik op voorhand bij een Apple certified reseller waar ik donderdag toevallig bij in de buurt was twee adapters gekocht: eentje met een usb aansluiting en eentje om een SD kaartje in te steken. Kosten samen € 29 en nee, je kunt ze niet apart kopen terwijl je een van de twee dus nooit nodig hebt. Denk namelijk niet dat je met die usb aansluiting allerlei randapparatuur op je iPad kunt aansluiten. Hij is alleen maar bedoeld om foto's van een camera met usb aansluiting over te zetten. Dat overzetten gaat trouwens tergend langzaam. Eenmaal binnen begint het grote genieten: je legt de iPad neer en kunt mooi naar je vakantiefoto's kijken. Inmiddels had ik een redelijk lamme arm van het in de ene hand vasthouden van de iPad en het met de andere hand bedienen ervan...
Je kunt natuurlijk netjes recht op de bank gaan zitten met de iPad op schoot zodat je met twee handen kunt typen op het verrassend goed reagerende onscreen toetsenbord. Maar ik hang altijd een beetje schuin met op de leuning naast me een note- of netbook. Ik kreeg de behoefte aan een houder zodat ik beide handen vrij zou hebben en heb die inmiddels zelf gefabriceerd van twee stukjes acrylglas. Je hebt namelijk twee houders nodig, in verschillende standen.
Maar wat kún je er nu mee?
De iPad is een geweldig consumentenproduct en dat bedoel ik heel letterlijk. Je kunt er heel makkelijk en ontspannen heel veel informatie mee
consumeren. Lekker surfen of een (Youtube) filmpje bekijken, dus geen DailyMotion of zo, want Flash werkt natuurlijk niet. Mail lezen en (plat) beantwoorden gaat prima en met name twitteren via de Twitter app is ronduit verslavend. Heel mooi is bijvoorbeeld een app als Flipboard waar je heerlijk doorheen kunt bladeren. Kortom, de iPad is een prachtige apparaat om informatie binnen te halen... maar ik doe vaak het omgekeerde!
Ik wil even snel een blogpost maken met een plaatje erbij dat ik ergens van internet pluk, waarvan ik een uitsnede maak, die ik verklein en vervolgens ergens neerzet. Juist dat zijn allemaal handelingen die met de iPad heel veel moeite kosten, voor zover het al lukt.
"Sinds ik een iPad heb zit ik 's avonds niet meer achter de computer"
Een aantal mensen heb ik dit al horen zeggen:
Dit zegt mij nu meer over die mensen dan over de iPad!
Zij zijn ingesteld op het binnenhalen van informatie. Brengen doen ze hooguit via twitter of via een mailtje met platte tekst. Even makkelijk een link opnemen naar iets dat je net gezien had? Je kunt niet makkelijk switchen van het ene programma naar het andere. Je kunt niet meerdere dingen tegelijk hebben openstaan. Simpelweg de url van een interessante site tweeten kan pas sinds Pierre Gorissen daar
een handig scriptje voor heeft geschreven. Hetzelfde geldt voor het makkelijk toevoegen van een RSS feed aan Google Reader.
Kortom, als je
consumptief bent ingesteld is zo'n iPad een heerlijk apparaat, mits je een houder hebt geknutseld of aangeschaft, want de hele avond dat ding in je hand houden zorgt op den duur voor stijve spieren. Het nodigt niet uit tot delen: een webcam zit er niet op, je kunt niet even een geluidsfragment opnemen.
Wat kan die dan wel wat een note- of netbook niet kan?
Tja.... uh.... hij is natuurlijk veel mooier en lichter en je kunt ermee voor de dag komen. Je kunt alles met je vingers bedienen en dat is echt heel mooi. Hij is makkelijk mee te nemen, waarbij ik je wel aanraad om een hoes aan te schaffen, want hij valt je een keer uit je handen! De standaard hoes die Apple levert kost online € 47 inclusief verzendkosten. Bij DealExtreme heb ik een vergelijkbare hoes gevonden voor € 10,00
Je kunt hem in veschillende standen draaien waarbij het beeld meedraait, mooi toch?
Dat "mooi" blijft echt hangen en ik hoop dan ook echt dat ik hem mag blijven gebruiken (mijn baas leest dit toch niet) maar ik kan nu nog niet hardmaken waarom je (in het onderwijs) nu gelijk over moet stappen op iPads. Zeker, het lijkt me geweldig om er een groep leerlingen mee op pad te sturen. GPS werkt prima en je ziet precies waar je loopt. Dan heb je natuurlijk wel een 3G data abonnement nodig.
Het is voor zover ik dat nu kan beoordelen absoluut niet een apparaat dat een note- of netbook kan vervangen. Als je een dergelijk apparaat dus gaat inzetten in het onderwijs zal het zijn naast de computers die je nog niet de deur uit kan doen...
Kan de iPad dingen die een standaard netbook niet kan?
Jazeker! Er zit een sensor in die slim gebruikt wordt voor het kantelen van het beeld, maar bijvoorbeeld ook voor iets als een waterpas, waarmee je dus kunt zien of je bureau wel vlak staat. Er zit GPRS in, maar dat zie je ook in steeds meer smartphones. Het heeft een touchscreen, overigens ook aanwezig in de Skoolmate die ook die bewegingssensor heeft. Je kunt er de show mee stelen! Als je op een conferentie loopt met een netbook heb je geen bekijks, maar met een iPad natuurlijk wel!
Maar je knupt hem dus niet even aan een beamer, je hebt geen webcam, kan geen geluid opnemen, niet FTP'en en zoveel meer dingen die het
delen zo makkelijk maken. Laten dat nu juist de dingen zijn die ik zo waardeer in een willekeurig device.
Dit is een eerste indruk, zonder waardeoordeel. Dat komt later wel en laat ik ook graag over aan mensen die met de voeten in de klei staan. In latere berichten zal ik wat meer aandacht schenken aan de verschillende apps die ik inmiddels geïnstalleerd heb.
Ik reken erop veel reacties te krijgen op dit bericht. Laat het weten als je het (on)eens bent met m'n observaties tot nu toe, of als je vragen hebt die je hier niet beantwoord vindt.
Wat ik leuk zou vinden is een
battle of devices, waar we aan de hand van een aantal opdrachten verschillende apparaten met elkaar de strijd aan laten gaan.
Welke opdrachten zouden dat moeten zijn? Reageer!
Zoetermeer, 30 september - Zo’n 25 procent van alle docenten in het primair onderwijs, het voortgezet onderwijs en het middelbaar beroepsonderwijs gebruikt geen computers tijdens de les. Het gebruik van ict in het onderwijs neemt weliswaar gestaag toe, maar veel te langzaam. Dat zegt Toine Maes, directeur van Stichting Kennisnet. In het huidige tempo duurt het nog tien jaar, voordat alle docenten ict toepassen in het lesprogramma. “Als Nederland écht de ambitie heeft om internationaal terug te keren in de top vijf kenniseconomieën, dan moeten we nu versnellen”, zo stelt Maes. Vandaag lanceert Kennisnet de Vier in Balans Monitor, een jaarlijkse uitgave over het gebruik en het rendement van ict in het onderwijs.
Via berichten op Twitter kom ik vanavond terecht bij een artikel in Trouw over de 
Voor alle duidelijkheid:
Als het gaat om dat laatste heb ik wel een tip:
Normaal organiseert het 
Eigenlijk is het wel zo eerlijk om ook de oorspronkelijke tekst te laten zien zoals ik die had ingestuurd voor mijn bijdrage aan 
Trends versus realiteit
Zoals je in mijn vorige bericht uit de statistieken kan lezen gebruikt bijna 16% van mijn lezers nu al Google Chrome als browser en dat percentage zal de komende tijd alleen maar toenemen (is mijn voorspelling).
Volgend jaar april organiseert het Consortium voor Innovatie weer Dé tweejaarlijkse Managament Conferentie. Gastheer is deze keer ROC Zeeland en die wil de deelnemers natuurlijk graag in eigen provincie ontvangen.
De afgelopen week ben ik druk geweest met het verzendklaar maken van alweer de 
Toevallig staat in 
In sommige opzichten biedt 
