Vorige week tijdens de i&i conferentie kreeg ik al een exemplaar te zien van de App Bible, een uitgave van HUB Uitgevers en als het goed is nu of zeer binnenkort in de winkel verkrijgbaar voor € 9,95.
Nu heb ik er zelf een in huis en kan ik het boek (321 pagina's) eens rustig bekijken. Een mooie glossy uitgave met op iedere bladzijde een bespreking van twee apps, compleet met screendumps, prijsopgave, versienummer en bestandsgrootte. In totaal worden er maar liefst 619 apps en games besproken!
Het boek is onderverdeeld in een gedeelte met alleen iPhone apps, iPhone + iPad apps en een gedeelte met applicaties die alleen geschikt zijn voor de iPad. Daarin de volgende rubrieken:
Amusement, Boeken, Diensten, Financiën, Fotografie, Games, Geneeskunde, Gezondheid & Fitness, Lifestyle, Muziek, Naslagwerken, Navigatie, Nieuws, Onderwijs, Productiviteit, Reizen, Sociaal Netwerken, Sport, Het Weer en Zakelijk.
Natuurlijk heb ik gelijk de rubrieken Onderwijs bekeken en dan is de oogst aan besproken applicaties niet heel groot. Het boek is dan ook niet specifiek voor het onderwijs geschreven dus is het al lang mooi dat het als rubriek is meegenomen! Ik kan me zo voorstellen dat er ieder jaar rond deze tijd een nieuwe versie van de App Bible gaat uitkomen.
Het boek wordt niet ondersteund door een website en dat is ook niet nodig want alle besproken apps zijn natuurlijk te bekijken in de Appstore. Maar wil je de iPad zelf een keer aan de kant leggen dan is dit een leuk boek om eens lekker doorheen te bladeren. Vaak zul je de iPhone of iPad toch weer snel erbij pakken om een beschreven app op te zoeken. Je weet namelijk nooit of de in het boek genoemde prijs nog wel klopt. Het boek is overigens met 900 gram wel wat zwaarder dan de iPad.
Al met al een leuke cadeau-suggestie voor Sinterklaas of voor onder de kerstboom!
Een van de presentaties tijdens de i&i conferentie die ik niet wilde missen was die van Michel van Ast over de iPad in het onderwijs. Daar dachten meer mensen zo over want de zaal was bommetje vol en de temperatuur liep al voor het begin op tot een broeierig sfeertje. De verwachtingen waren duidelijk hoog gespannen!
Michel kwam voor de start even bij me en zei dat hij best zenuwachtig was omdat hij zoveel belangstelling niet verwacht had. "Wil je me een beetje helpen Willem, ik heb dat ding tenslotte pas vier maanden". Het hielp niet echt toen ik zei dat ik pas twee maanden bezig ben met mijn verkenningstocht.
Maar Michel had zich goed voorbereid met zelfs twee scenario's: 1 voor als er internet was en 2 voor als we het zonder internet moesten stellen.
Dankzij een Aldi hotspotje dat Aad van der Drift snel ergens in de hoek neerzette hadden we zowaar in de verste zaal van het conferentieoord zomaar wifi tot onze beschikking!
Michel ging van start met de vraag wie er al een iPad had. Dat waren er vijf van wie 4 mensen hem ook bij zich hadden. De vijfde had er een van het werk gekregen maar deed er (nog) niks mee...
Zelf had Michel vier iPads ter beschikking gekregen van Apple dus werd de zaal snel opgedeeld in acht groepjes, verzameld rond een iPad.
Na een korte inleiding waarin Michel uitlegde wat zijn bedoeling was werden we aan het werk gezet.
De vier iPad bezitters mochten vertellen welke apps zij geïnstalleerd hadden en welke daarvan zij het beste geschikt achtten voor gebruik in het onderwijs.
De groepjes met de leen iPads kregen de opdracht om Mindmeister te starten, naar een klaargezette mindmap te gaan en voor hun eigen groepje op die mindmap in te vullen welke gebruiksmogelijkheden zij zagen. Let wel: deze mensen hadden dus nog nooit een iPad in handen gehad en zaten binnen 10 minuten zelf online gezamenlijk een mindmap te vullen:
Onnodig te zeggen dat de tijd werkelijk voorbijvloog. Na een half uur volgde de terugkoppeling vanuit alle groepen waarbij iedereen de app mocht noemen die hem het meest aansprak.
Een ontzettend leuke werkvorm die bij iedereen duidelijk aansloeg. Het enthousiasme straalde ervan af en Michel kreeg aan het eind dan ook een groot applaus. Deze sessie had zo twee uur mogen duren...
Na afloop hebben Michel en ik nog even doorgepraat en ervaringen uitgewisseld. Applicaties die hij nog niet kende waren Cinchcast en Audioboo waarmee je met behulp van een iPad (of iPhone) makkelijk en snel een interview kunt afnemen en online zetten. Ter illustratie drukte ik hem mijn iPad onder de neus met het volgende resultaat:
Michel heeft heel wat tijd in z'n presentatie moeten stoppen. Eerst heeft hij geprobeerd om z'n iPad te jailbreaken zodat hij de demo zou kunnen geven vanaf het device naar de beamer. Uiteindelijk moest hij toch weer terug naar de oorspronkelijke installatie. Daarna moesten de vier leenapparaten nog voorzien worden van Mindmeister en dat kostte ook het nodige puzzelwerk. De voldoening moet echter groot geweest zijn gezien de reacties uit de zaal. Over een jaar weten we niet beter en draaien we onze handen hier niet meer voor om, maar nu is het toch nog nieuw en spannend... Leuk hè!
Vandaag en morgen ben ik op alweer de 20e editie van de i&i conferentie in Lunteren.
Speciaal voor deze gelegenheid heeft de vereniging een i_Canon uitgebracht met een aantal zeer leesbare columns van prominente pioniers op het gebied van ICT en onderwijs.
i-Canon
Een canon (uit te spreken als kaanon) is iets anders dan een kanon (uitspraak bekend). Het eerste is een soort van representatief beeld van culturele verschijnselen die bij een bepaalde groep horen. Zo kun je een canon proberen vast te stellen van de Nederlandse schilderkunst. Ook van literatuur, hoewel je dan gauw ruzie krijgt: wie hoort er wel bij en wie niet? De Vereniging i&i vond het ter gelegenheid van haar twintigste conferentie wel een aardig idee een soort van i-Canon samen te stellen. Een groot verschil met een “echte”
canon is wel, dat we niks willen voorschrijven. We hebben dan ook gesproken van een bundeltje columns over ict en onderwijs.
De volgende drie thema-overwegingen werden meegegeven:
Kan ict het onderwijs in Nederland redden?
Informatie-overload is een probleem van de vijftigers.
Mijn vorige bericht was wel lang en zeker te lang om in z'n geheel weer te geven op de startpagina.
Nu biedt Blogger sinds vorig jaar de mogelijkheid om een bericht op te knippen in een eerste stuk en een "lees verder" gedeelte na doorklikken.
Op de een of andere manier kreeg ik dat echter niet werkend.
Naar aanleiding van mijn vorige bericht ben ik toch opnieuw op zoek gegaan naar de oorzaak.
Het bleek dat de code die automatisch gegenereerd wordt wanneer je klikt op de icon "jumpbreak invoegen" niet juist is!
Het moet zijn: <!-- more -->en niet<!--more-->
Het verschil zit hem in de spaties aan weerszijden van het woord more.
Via een Google Alert Search op: ICT en Onderwijs kwam ik dit weekend terecht op de website ICT in je onderwijs van de Universiteit van Amsterdam.
Op zich al een prachtig voorbeeld van hoe je makkelijk en snel een site kunt opzetten voor docenten en studenten met relevante opleidingsinformatie.
Heel mooi vond ik de E-mailtips voor studenten, dus heb ik de auteur benaderd met de vraag of ik zijn verhaal hier integraal mocht overnemen.
Caspar Groeneveld reageerde positief, waarbij hij aangaf eerst geaarzeld te hebben vanwege de vraag of deze instructie eigenlijk niet teveel voor de hand liggend was. Hij merkt echter vaak aan nieuwe studenten dat ze écht niet weten dat, bijvoorbeeld, een aanhef wenselijk is in een bericht. "We gaan er ten onrechte vanuit dat studenten allemaal computervaardig zijn, weten hoe je emailt en handig met de computer zijn. En daardoor vertelt niemand ze de dingen die juist het meest voor de hand zouden moeten liggen. (Hoeveel studenten je niet krijgt die niet weten wat toch al die rode lijntjes onder hun woorden in Word betekenen)."
Kijk, dat is me uit het hart gegrepen en daarom ruim ik graag een plaatsje in voor deze E-mailtips!
Studenten die vanaf de middelbare school komen zijn gewend aan een informeel gebruik van e-mail. Ze gaan soms om met e-mail zoals ze dat ook met SMS of andere moderne communicatiemiddelen doen.
Omdat onduidelijke berichten een groot beroep op de lezer doen, wat tot nodeloos heen en weer mailen kan leiden, doen we hieronder een paar richtlijnen aan de hand voor het gebruik van e-mail binnen een academische of professionele omgeving.
Een goed gebruik van e-mail is niet alleen een plezier voor de ontvanger; het maakt je bericht ook een stuk effectiever.
Studenten kunnen worden verwezen naar onderstaande tekst wanneer je een paar standaardregels met ze wilt delen.
Stichting Mijn Kind Online heeft het Handboek Mediawijsheid op School gemaakt: een praktische gids en inspiratie voor het onderwijs.
Scholen hebben de opdracht gekregen leerlingen mediawijs te maken. De uitvoering van deze opdracht wordt helemaal aan het onderwijs zelf gelaten. Maar hoe doe je dat? Er zijn nog geen duidelijke leerlijnen, er is weinig theorie over mediawijsheid in het onderwijs en bestaand lesmateriaal is vaak lastig te vinden. Nog afgezien van het feit dat docenten zich niet vaardig genoeg voelen om zichzelf te zien als docent mediawijsheid.
Kortom: wil het onderwijs aan de slag kunnen met de implementatie van lessen in mediawijsheid, dan zijn er concrete handvatten nodig.
Het Handboek Mediawijsheid op School biedt die concrete handvatten. Om te beginnen voor het vormen van een visie: we onderzoeken wat het betekent om mediawijs te zijn en komen uit bij de stelling dat het mediawijs maken van leerlingen deel uitmaakt van hun burgerschapsvorming.
Maar elke school kan en moet zijn eigen keuzes maken: wat willen wij als school doen met mediawijsheid, hoe maak je keuzes die bij de school passen en wat betekent die visie op mediawijsheid voor de praktijk?
Deel 1 geeft een richtlijn om de eigen visie te vormen over mediawijsheid op school, aan de hand van de door stichting Mijn Kind Online geïntroduceerde Mediawijsheidcirkel. Dit model biedt een snelle en gemakkelijke manier om keuzes te maken die vertaald kunnen worden naar de praktijk. Deel 1 sluit af met tips voor dit belangrijke proces.
Deel 2 gaat een stap verder: naar de praktijk van de klas. Hoe geef je mediales? In dit deel staan praktische aanwijzingen voor relevante thema’s, lessen en werkvormen.
Tot slot wordt er een geslaagd voorbeeld besproken hoe op een school mediawijsheid geïntegreerd is en is er een overzicht van relevante literatuur: artikelen, boeken en websites.
Stichting Mijn Kind Online wil met dit Handboek Mediawijsheid op School iedereen in het onderwijs inspireren om zelf aan de slag te gaan met het mediawijs maken van leerlingen. De belangrijke, maar soms ook lastige eerste stap kan nu een stuk eenvoudiger gemaakt worden, door te werken met de Mediawijsheidcirkel. Aan de hand van dit model bepaal je zelf wat de ideale mediawijsheidsituatie is op school, en zie je ook in één oogopslag hoe die zich verhoudt tot de huidige situatie. De ervaring leert dat dat niet ontmoedigt, maar juist inspireert.
Het Handboek is bruikbaar voor leerkrachten in de bovenbouw van het basisonderwijs, het voortgezet (speciaal) onderwijs en het mbo.
De auteurs Freek Zwanenberg en Justine Pardoen zijn verbonden aan de stichting Mijn Kind Online.
Het handboek is te bestellen maar ook gratis te downloaden via Handboek Mediawijsheid op School.
DigiPiet is een leuke, eigenwijze en een beetje een ondeugende zwarte Piet, die voor Sinterklaas alles doet wat met computers te maken heeft. DigiPiet twittert, mailt, zit op Hyve en op Youtube en lost alle computerproblemen van Sinterklaas op. Daarnaast zingt hij ook nog wel redelijk.
Stichting Mijn Kind Online en KSK Productions maakten samen een liedje voor DigiPiet, dat gratis te downloaden is. Het idee voor het liedje ontstond tijdens een bijeenkomst over mediawijsheid in de klas, verzorgd door Mijn Kind Online voor leerkrachten van een aantal basisscholen in Enschede, in het kader van de opleiding van Kennisnet ICT-Ambassadeurs.
Deze docenten geven medialessen aan hun leerlingen en krijgen nu in deze drukke periode gelukkig een beetje hulp van DigiPiet.
DigiTips
De titel van het liedje is Digi Tips, want DigiPiet zingt internet-tips voor kinderen op de basisschool. Door de vrolijke, eenvoudige melodie en de begrijpelijke tekst is het liedje gemakkelijk te leren door kinderen. De eerste scholen zijn er al mee aan de slag. Download het gratis liedje hier: www.digipiet.es.
Vernieuwende videoclip
DigiPiet heeft er zelf een vernieuwende videoclip bij gemaakt, waardoor liedje en de clip eenvoudig als lesmateriaal te gebruiken zijn: de video is gemaakt met de interactieve presentatieomgeving Prezi.
De week van 24 november tot 1 december staat in het teken van de Week van de Mediawijsheid.
Dat betekent dat er een week lang in vrijwel alle bibliotheken in het land aandacht is voor mediawijsheid.
Wat houdt deze week precies in?
Welke activiteiten vinden er bij jou in de buurt plaats?
En waar kun je terecht voor antwoorden op al je vragen rondom mediagebruik?
Wil je weten hoe mediawijs jij zelf bent? Doe dan nu de quiz.
Wil je weten welke bibliotheek bij jou in de buurt mee doet?
In het boekje Informatievaardigheden voor leraren - uitgebracht door het Ruud de Moor Centrum van de Open Universiteit - wordt aandacht besteed aan het definiëren van taken, het zoeken, selecteren en beoordelen van informatie op internet. Vervolgens aan het verwerken en presenteren van die informatie en het evalueren en reguleren van het product en aan het proces van informatievergaring en -verwerking.
In onze huidige informatiemaatschappij is het van groot belang om mediawijs te zijn. Mediawijsheid omvat informatievaardigheden, ict-vaardigheden en netiquette. In deze publicatie ligt de nadruk op informatievaardigheden. Informatievaardig ben je als je een kritische houding hebt tegenover de media. Door de opkomst van informatie- en communicatietechnologie (ict) is internet de belangrijkste bron voor leerlingen om informatie te verzamelen voor werkstukken en andere schoolse taken.
Hoewel het gebruik van internet voor werkstukken op school heel gewoon is geworden, wordt vaak voorbij gegaan aan het feit dat informatie zoeken op internet niet zo gemakkelijk is als het lijkt. Iemand die informatievaardig is ,kan informatieproblemen onderkennen, informatievragen definiëren, bronnen en informatie lokaliseren en evalueren en gevonden informatie verwerken tot een product.
In deze publicatie wordt uitgegaan van een zesfasenmodel. Deze zes fasen vormen de basis van elk zoekproces. Elke fase is onderverdeeld in een aantal activiteiten of stappen, die uitgevoerd kunnen worden om het proces zo effectief en efficiënt mogelijk te laten verlopen. Het proces is iteratief. Dit houdt in dat een persoon steeds nagaat in hoeverre hij de benodigde informatie heeft gevonden en in hoeverre het proces goed verloopt. Deze regulatie heeft als gevolg dat hij terug kan gaan in de fasen. Zo zal tijdens het proces regelmatig worden geswitcht tussen het zoeken en selecteren van informatie. Aan de hand van de beoordelingen van de gevonden sites wordt besloten opnieuw of verder te gaan zoeken naar informatie. Ook kan het voorkomen dat door gevonden informatie de zoektermen moeten worden aangepast of wordt teruggegaan naar de fase taakdefinitie en dat de vraag wordt aangescherpt.
Deze publicatie is mede mogelijk gemaakt door de financiële ondersteuning van het ministerie Onderwijs, Cultuur en Wetenschap aan het Ruud de Moor Centrum van de Open Universiteit.
"Nou nou, had dat niet een beetje minder gekund! Wat moet dit niet gekost hebben?"
Wat er niet duidelijk bij stond is dat die stand was ontworpen en (mede) opgebouwd door studenten van de vakschool Cibap in Zwolle. Door de samenwerking met studenten aan te gaan wilde Kennisnet de kracht van het MBO-onderwijs benadrukken.
Nu is de ruimte die Kennisnet heeft in ingericht tijdens de CvI-conferentie genomineerd voor de Nationale ExpoJaarprijs. Deze Expo Jaarprijs beloont de meest succesvolle uitingen van live-communicatie.
De nominatie voor de Expoprijs mag dus gezien worden als een bevestiging van de doelstelling die Kennisnet voor ogen had.
De Nationale ExpoJaarprijs zal op woensdagavond 1 december 2010 uitgereikt worden. (bron)
Tenslotte kan ook nog vermeld worden dat een groot deel van de inrichting opnieuw gebruikt is voor de inrichting van de MBO2010 stand op Competent City en op Dé Onderwijsdagen van vorige week. Al met al dus een prima investering!
Bij mijn vorige bericht wilde ik natuurlijk een passend plaatje hebben van Sugata Mitra.
Dus even snel mijn screen capture programma gebruikt om een beeld te pakken van de registratie van zijn keynote. Tot m'n verbazing was het resultaat een zwart vierkant. Een ander programma gaf hetzelfde resultaat.
Da's natuurlijk weer een uitdaging Willem!
Surfmedia maakt gebruik van Windows Media Player dus zocht ik via Google op: Screencapture from mediaplayer
De eerste hit was gelijk raak:
Klik met de rechtermuisknop in de Media Player
Ga naar Tools | Options
In Options, kies de Performance Tab
Klik dan op de Advanced Button
Uncheck “Use Overlays’
klik op Ok
Als je dan het filmpje verder laat draaien kun je rustig een screenshot maken!
Er is deze week al veel geschreven over de keynote van Sugata Mitra tijdens Dé Onderwijsdagen. Heel mooi (of eigenlijk pijnlijk) vond ik zijn anecdote over de tijdmachine.
Stel, je hebt een tijdmachine en gaat daarmee 200 jaar terug. Je zoekt een hartchirurg en neemt die mee naar een operatiekamer van nu. Hij zal niets herkennen omdat alles is veranderd! De ruimte, de apparatuur, de hart-longmachine, niets is meer zoals het was.
Nu doe je hetzelfde nog een keer met een andere tijdmachine. Je gaat weer 200 jaar terug en haalt een basisschoolleerkracht naar deze tijd en zet haar in een lokaal. Ze zal even om zich heen kijken om vast te stellen dat het bord nu wit is en vervolgens aan de slag gaan precies zoals ze dat 200 jaar geleden gewend was!
Hier kun je het fragment beluisteren:
Zo'n vergelijking hakt er natuurlijk lekker in bij het publiek en het bevat zeker een grond van waarheid. Toch wil ik het wel wat nuanceren want ik vind dat er al ten opzichte van zo'n 50 jaar geleden toen ik naar de "lagere" school ging wel degelijk het nodige veranderd is. Natuurlijk willen we dat het sneller gaat en dat er nóg meer ICT wordt ingezet. Aan de andere kant denk ik niet dat je de beroepsgroepen van hartchirurg en leerkracht goed met elkaar kunt vergelijken.
Weet je wat? Laten we hetzelfde experiment nóg een keer doen met een coach van 200 jaar geleden!
Na afloop van de geweldig inspirerende presentatie van Sugata Mitra op Dé Onderwijsdagen stond ik met Wilfred Rubens te praten toen er iemand bij ons kwam staan die ons duidelijk iets wilde vragen.
"Willen jullie alsjeblieft een keer over het volgende bloggen, namelijk: Hoe krijg ik mijn baas hier nu eens heen?
Dit is zo inspirerend allemaal en ik zou zo graag willen dat hij daar ook iets van meekreeg! Zij maken de keuzes en het beleid en dat zou zoveel beter kunnen op basis van wat je op deze dagen ziet en hoort."
En weg was hij weer, nu op zoek naar Wim Liebrand en Toine Maes, aan wie hij dezelfde vraag wilde voorleggen.
Tja, goede vraag. Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat het gehalte aan bestuursvoorzitters, CvB leden, directeuren en schoolleiders was. Natuurlijk ben ik het met de man (vergeten te vragen van welke instelling hij was) eens dat het ook voor deze mensen goed zou zijn om eens zo'n dag bij te wonen. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat ze zorgvuldig met hun kostbare tijd om moeten gaan en keuzes moeten maken.
Ik weet dus niet of het een kwestie is van interesse of prioriteiten stellen.
Wat ik wel weet is dat het Consortium voor Innovatie extra investeert in deze doelgroep en voorafgaand aan conferenties altijd een pre-conference organiseert die (op een enkele uitzondering na) goed bezocht wordt.
Je zou je dus kunnen voorstellen dat er speciaal voor de beslissers een kort intensief parallel programma samengesteld zou worden, inclusief in dit geval een meet-and-greet met Sugata Mitra. Is dat een idee?
Naast de mogelijkheid tot het volgen van heel veel presentaties kreeg je op Dé Onderwijsdagen ook een unieke kans om kennis te maken met de nieuwste snufjes en innovatieve ICT-toepassingen voor het onderwijs.
Op de Innovatie eilanden zag je niet alleen een selectie van hoogstandjes op technologisch gebied, maar je kon deze ook zelf ervaren en uitproberen. Je kon je onder andere laten inspireren door: 3D printen en scannen, 4K-video, Augmented Reality, Brein-Computer interactie en Serious Gaming.
Zelf was ik vooral geïnteresseerd in 3D printing. Zolang je dat niet met eigen ogen gezien hebt kun je je daar eigenlijk geen voorstelling van vormen. Ik moet zeggen dat het woord "printen" mij in dit verband ook op het verkeerde been zette. Een andere term zou ik beter passend vinden alhoewel ik er zelf niet een kan vinden.
Als je het filmpje bekijkt dat ik gemaakt heb zie je dat via een door een computer aangestuurd spuitmondje kunststof gespoten wordt in een bepaalde vorm. Daarmee kunnen de meest uiteenlopende modellen gecreëerd worden. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een machine die je zelf in elkaar kunt zetten! Het model dat je in het filmpje ziet is gemaakt van onderdelen van triplex die door een laserapparaat gesneden zijn. Als je een aantal van die apparaten bij elkaar zet krijg je een fablab. Zo'n fablab kun je openstellen voor anderen en dan heb je een geweldig concept te pakken! Her en der zie je ook in Nederland nu dergelijke fablabs verschijnen. Kijk maar eens op fablab.nl en op Protospace.
Ik ga me hier zeker meer in verdiepen maar vraag me nu al af waarom bijvoorbeeld alle opleidingen Bouwkunde op onze ROC's nog niet voorzien zijn van dergelijke apparatuur? Begin met het door studenten laten maken van een 3D printer. Ze schijnen zichzelf zelfs te kunnen voortplanten want als je er een hebt kun je daarmee de onderdelen maken voor volgende printers.
Is dat niet geweldig om op deze manier bezig te zijn met Cad/Cam. maquettebouw en noem maar op?
Als iemand meer informatie voor me heeft houd ik me van harte aanbevolen!
Een van de dingen waar ik tijdens Dé Onderwijsdagen op de Innovatie eilanden tegenaanliep was het project Live Tagging.
Binnen de Hogeschool Utrecht is afgelopen jaren de nodige ervaring opgedaan met weblectures. Studenten zijn erg positief over deze aanvulling op het onderwijs en willen graag dat er nog meer opnames worden gemaakt. Wel ervaart men dat de doorzoekbaarheid beter kan. Dat het terugvinden van bepaalde delen soms erg lastig is.
Binnen het project livetagging wordt een koppeling gemaakt tussen weblectures en social media. Studenten kunnen aan een deel van een weblecture tags toevoegen en deze tags delen met hun medestudenten. Speciaal is daarbij dat dit gebeurt tijdens de les. Met behulp van hun mobiel of laptop voegen studenten tijdens de presentaties hun opmerkingen toe bijvoorbeeld over het onderwerp dat behandeld wordt. Bij het bekijken van het resultaat van de opnamen kan men de eigen tags/opmerkingen en eventueel die van andere studenten terugzien op het moment in het college waar deze gemaakt zijn. Ook kan men door de tags scrollen naar het moment van het college. Op deze manier kan men gericht zoeken binnen de weblectures en efficient gebruikmaken van de beperkte tijd. Ook kunnen op basis van deze tags de weblectures beter ontsloten worden. Middels een tagcloud kom je bij die delen van de weblectures waar het gezochte onderwerp aan bod komt.
Na een vooronderzoek dat in januari gestart is zijn ze nu samen met Learning Valley - de makers van Presentations2Go - bezig om deze functionaliteit daadwerkelijk te ontwikkelen. Komende week zijn de eerste pilots in de praktijk! Toevallig stonden de jongens van Learning Valley ook op het Innovatie eiland en konden ze mij een preview geven van Live Tagging en ik moet zeggen: I'm impressed!
In het filmpje hieronder wordt het concept uitgelegd:
Direct na de eerste keynote van Dé Onderwijsdagen in de jaarbeurs liep de Beatrixzaal weer halfvol!
Deze keer voor de "featured sessie": Vormt motivatie de sleutel tot leren in 2011? verzorgd door Wilfred Rubens.
Wilfred heeft op De Onderwijsdagen al eerder geëxperimenteerd met Twitter als backchannel, maar deze keer pakte het echt groot uit op dat prachtige podium van de Beatrixzaal!
Wilfred had mij gevraagd het backchannel in de gaten te houden en af en toe door te geven wat daar zoal aan reacties, vragen en opmerkingen verscheen. Om dat te kunnen doen heb ik een aparte pagina aangemaakt waar alle tweets met de juiste hashtag verzameld werden. In totaal zijn er voor, tijdens en na de presentatie precies 100 berichten verstuurd! Een aantal daarvan waren natuurlijk retweets. Maar liefst 25 mensen hebben berichten verstuurd met de speciale hashtag.
Wilfred liet zich deze keer bewust op geen enkele manier afleiden door het backchannel, maar had op een paar momenten in zijn presentatie tijd ingeruimd om te kijken wat er gezegd werd en daar op te reageren. Niet alleen vanuit de zaal werd er gereageerd. Omdat de sessie live gestreamd werd konden ook mensen van buiten de conferentie meekijken en meepraten in het backchannel!
Daarnaast kon men natuurlijk ook gewoon ouderwets via een zaalmicrofoon reageren.
De sessie is opgenomen en kan nog steeds teruggekeken worden via Surfmedia.
Wil je zelf ook zo'n aparte pagina aanmaken waarop je Twitterberichten met een hashtag zichtbaar maakt?
Dat kan vrij eenvoudig met behulp van code die Tweetgrid beschikbaar stelt op deze pagina. Het lijkt ingewikkelder dan het is en je hoeft niet alle parameters in te vullen. Als basis kun je ook de broncode van mijn pagina gebruiken en die vervolgens aanpassen. Zoals je zult zien is er veel mogelijk: een eigen logo, extra tekst, lettertype, -kleur en -grootte, achtergrondkleuren en ga zo maar door... het is allemaal aan te passen!
De kans is groot dat over een tijdje de berichten niet meer weergegeven zullen worden omdat Twitter zelf niet alle berichten bewaart. Gelukkig zijn daar weer andere sites en tools voor! Deze keer heb ik gebruikgemaakt van The Archivist die op basis van een hashtag alles verzamelt, opslaat en als zip- én excel bestand ter download aanbiedt! Daarnaast zie je bijvoorbeeld ook nog wie allemaal de hashtag gebruikt hebben. Al met al een heel mooie Open Source tool (gemaakt door programmeurs van Microsoft).
De afgelopen week stond in het teken van Dé Onderwijsdagen, georganiseerd door Kennisnet en Surf. "Dit jaarlijkse congres is een ontmoetingsplek voor ICT’ers, beleidsmakers en andere professionals uit het gehele onderwijsveld, van primair tot hoger onderwijs. Het maakt duidelijk hoe samenwerking en innovatie tot resultaten kunnen leiden." bron
Anderen hebben al veel geschreven over de conferentie, de keynotes en een aantal workshops. Ik begin daarom met wat algemene indrukken die me bij zijn gebleven.
Dit jaar waren er meer dan 1000 deelnemers. Als je de lijst bekijkt krijg je een redelijk beeld van de bezoekers. Zo waren er ruim 70 mensen van Kennisnet zelf en meer dan 80 van Surf, Surfdiensten en Surfnet. Daarmee is deze conferentie voor hen dus ook een prachtige gelegenheid om "het veld" te ontmoeten. Verder ruim 100 niet betalende bezoekers, bijvoorbeeld uitgenodigd als (Kennisnet)ambassadeur binnen de eigen instelling. Slim van de organisatie om deze mensen gratis toegang te verlenen en hen zo in de gelegenheid te stellen om inspiratie op te doen én te netwerken. Verder tel ik in de lijst zo'n 60 mensen vanuit het MBO veld.Vanuit het PO en VO zullen dat er zeker niet meer geweest zijn. Voor het merendeel verder dus toch vooral deelnemers uit het Hoger Onderwijs en dat zal ook te maken hebben met de voorgeschiedenis van De Onderwijsdagen.
Ik ben er nog steeds niet uit in hoeverre het nu slim is om het hele onderwijsveld van PO tot HO op één conferentie te willen bedienen. Het zou aardig zijn om in een themalijn te laten zien wat deze sectoren aan elkaar kunnen hebben en van elkaar kunnen leren, gelardeerd met wat praktijkvoorbeelden.
Het eerste wat me opviel toen ik het Beatrixgebouw binnenliep was de grote hoeveelheid jongelui in felgroen "CREW" T-shirt dat je vriendelijk lachend welkom heette en de weg wees naar de inschrijfbalie, alsof je die zou kunnen missen. Zijn het leerlingen van een school of werkstudenten die een centje bijverdienen? Het staat in ieder geval heel uitnodigend! Het volgende dat opviel bij binnenkomst was de overzichtelijke ruimte en het aantal zit- sta- en hangplaatsen. Wat was het verschil met vorige edities? Dat werd al snel duidelijk: dit jaar geen beursvloer met commerciële stands! In plaats daarvan her en en der Innovatie Eilanden waar allerlei nieuwe zaken gedemonstreerd werden.
Door deze ruime opzet én de programmering (anderhalf uur lunchpauze) hadden bezoekers dus alle gelegenheid elkaar op te zoeken en een plekje te vinden om even bij te praten. Ideaal wanneer je veel mensen kent en de conferentie vooral ook bezoekt om te netwerken. Maar je zult maar als ICT coördinator van een basisschool gekomen zijn en weinig bekenden tegenkomen. Dan lijkt me zo'n lunchpauze wel heel erg lang! Natuurlijk kon je dan ruim de tijd nemen om alle innovaties op de eilanden te bekijken, maar dat houdt ook een keer op. Het zal een bewuste keuze geweest zijn van de organisatie om het deze keer zonder de "commerciëlen" te doen, maar dat heeft natuurlijk ook gevolgen voor de financiën. Om heel eerlijk te zijn heb ik "ze" niet echt gemist, afgezien dan van het feit dat dit de eerste conferentie was sinds tijden waarbij ik zonder enige gadget huiswaarts keerde...
Op de catering leek niet bespaard te zijn. In plaats van buffetten waar je zelf je eten moest halen liepen er nu tijdens de lunchpauze heel veel vriendelijke mensen rond met bakken vol broodjes aan de schouders. Een leuke formule! Het avonddiner en live muziek bleek echter weer geschrapt. Zo zie je dat langzamerhand toch gebroken wordt met een formule die jarenlang ijzersterk leek.
In de centrale ruimte bleken twee schermen te staan waar #owd10 twitterberichten voorbijkwamen, maar die zijn mij niet opgevallen. Wie wel opviel was Jelle Koolstra van ROCmedia die met microfoon en cameraman de hele dag van hot naar her rende om mooie videobeelden te schieten. Onvoorstelbaar hoe snel zij een en ander live kunnen brengen, getuige het volgende filmpje:
Al met al hing er door de gekozen opzet en aankleding én door de vriendelijke benadering van iedereen die een rol had op deze conferentie een heel prettige sfeer! Ik weet niet of betrokkenen daar uitdrukkelijk op gebriefd zijn maar het was alsof iedereen plezier had zonder dat het gemaakt overkwam. Een compliment voor de organisatie!
Dat geldt zeker ook voor de programmering van de verschillende keynotes.
In een paar vervolgberichten zal ik ik later ingaan op sommige sessies die ik gevolgd heb en andere zaken die ik ben tegengekomen.
Farewell Facebook is een korte documentaire, gemaakt door Joep van Osch en Casper Eskes, studenten aan de Nederlandse Film en Televisie Academie.
Lees meer over het waarom en de totstandkoming van deze film op nrcnext.nl en bij webwereld.nl.
Actueel nu deze week veel mensen Hyves de rug toegekeerd hebben. Ook ik heb dat even overwogen en vroeg op Twitter:
"Wie geeft me één goede reden waarom ik mijn Hyves account zou moeten aanhouden? Zo niet, dan ben ik over 2 dagen daar weg."
@PascalMarcelis onder andere wist me te overtuigen met een aantal in mijn ogen valide argumenten. Dus blijf ik wel op Facebook en Hyves, al was het maar om de ontwikkelingen te kunnen volgen!
Dieter Möckelmann en Menno van Hasselt beheren nu bijna drie jaar de LinkedIngroep Onderwijs 2.0.
Ze hebben het ledenaantal zien groeien van 0 tot nu bijna 2000 leden. Het effect van zo veel leden is duidelijk merkbaar. Er worden steeds meer discussies gestart waarop ook goed wordt gereageerd. Niet zelden worden deze discussies gebruikt in andere vormen van media zoals vakbladen en blogs. Ook groeit het aantal promotions en jobs. Kortom een groep die ertoe doet en daar zijn ze heel blij mee.
Het 1000 lid hebben ze nog niet zo lang geleden verwelkomd met het boek 'Screw it, let's do it.
Nu willen ze het groter aanpakken. Ze gaan twee gratis bijeenkomsten verzorgen. Eén voor bedrijven en één voor scholen. Het bedrijf krijgt een presentatie hoe je Social Media kunt inzetten ter versterking van je bedrijfscommunicatie en profilering. De school ontvangt van hen een presentatie onderwijs met ICT - Hoe leg je een logische verbinding tussen deze twee thema's.
Wat moet je hiervoor doen:
Zorg dat je zoveel mogelijk mensen van je bedrijf of school zich aanmelden als lid. Het bedrijf en school die de meeste mensen aanmeldt, ontvangt de gratis presentaties. Het is dus wel belangrijk om bij de aanmelding erbij te vermelden via welke organisatie je komt. Een andere optie is een mail te sturen naar info@vanhasseltadvies.nl met daarin vermeld hoeveel mensen zich hebben aangemeld (namen niet nodig, maar wel eerlijk opgeven)
Deze actie loopt tot 14 november. Daarna gaan Dieter en Menno het bedrijf en de school uitkiezen.
Toen ik deze oproep voor het eerst las had ik zo mijn bedenkingen tegen deze actie en gaf die reactie ook op het weblog van Menno:
"Zoals jij worstelt met mensen die zich via LinkedIn “aanbieden”, zo worstel ik met een dergelijke actie.Volgens mij moeten mensen lid worden van een groep uit interesse en bevlogenheid en niet omdat er wat te verdienen valt. Daarnaast speelt inderdaad het probleem van kleine scholen en organisaties. Zit de kwaliteit van een groep in de grootte daarvan?
Ik waag het te betwijfelen. Ik lees dat sommige communities bij Kennisnet meer dan 10.000 leden hebben, maar dat zegt me heel weinig…
Daarentegen gun ik jullie uiteraard jullie succes!"
Maar naarmate ik er langer over nadacht veranderde ik van oordeel.
Want wat is er eigenlijk op tegen wanneer door deze actie meer mensen in aanraking komen met LinkedIn en/of deze groep? Wanneer ze eenmaal binnen zijn en mee gaan doen met de (vaak levendige) discussies zullen ze vanzelf de kracht ontdekken van een dergelijk platform!
Dus ondersteun ik bij deze van harte de oproep van Dieter en Menno en nodig iedereen uit om zich aan te melden.
Nu ga ik er eigenlijk van uit dat iedereen die dit leest al een LinkedIn account heeft (is dat zo?) maar misschien ken je de groep Onderwijs 2.0 nog niet.
Meld je dan aan en noem de naam van je school en/of bedrijf. Nodig collega's uit om ook lid te worden en wie weet win je een gratis presentatie van dit duo! Als je daarnaast ook aangeeft dat je geattendeerd werd via dit bericht zit er voor ons allemaal misschien nog wel wat extra's in!
Door een aantal screendumps te maken vanuit Streetview in Google Maps en die te monteren met behulp van Microsoft Image Compose Editor kun je heel makkelijk een panoramafoto maken.
met een Java applet kun je deze foto laten bewegen!
delay geeft de snelheid aan.
x_add geeft de richting aan, negatief is naar rechts, positief is naar links.
Het bestandje panorama.class kun je hier downloaden (rechtermuis, opslaan als).
Het HTML bestand met de Java applet zul je wel op een eigen domein moeten plaatsen omdat veel blogplatformen zoals Blogger en Wordpress Java applets niet toestaan op hun servers.
Bovenstaande voorbeeld wordt dan ook getoond in een iFrame.
De screendumps heb ik gemaakt met behulp van FastStone Capture waarbij ik ze direct naar een (lege) directory laat sturen. Zo heb ik de foto's die ik hebben wil gelijk mooi bij elkaar voor bewerking in Image Compose Editor.
Loop je nu ergens met je iPad en denk je "van deze omgeving zou ik wel een panoramafoto willen hebben"?
Zet je iPad dan in Streetview en maak een aantal "foto's" door om je heen te kijken en screendumps te maken.
Verbind thuis de iPad met je computer en je hebt direct toegang tot de foto's die op je iPad staan. Dat hoef je dus niet via iTunes te doen. Zet de foto's in een aparte directory en laad ze dan in de Image Compose Editor.
Kies voor automatische crop en exporteer het bestand naar jpg. Zorg ervoor dat de foto dezelfde hoogte heeft als je in het Applet definieert. Klaar!
Vandaag kwam ik erachter dat je op de iPad ook heel makkelijk Google Streetview kunt bekijken. Je moet alleen even weten waar je op moet klikken!
Eigenlijk was bovenstaande gewoon een smoes om even een screencast te maken van iets op de iPad.
Gewoon een kwestie van een aantal screenshots maken, eventueel wat annotaties toevoegen*) en de foto's inladen in Microsoft Photostory. Je kunt dan heel makkelijk per foto tekst inspreken en als je wilt wat beweging aan je foto's toevoegen. Filmpje opslaan en uploaden naar Youtube... klaar!
Er lijkt een definitief einde te komen aan het open source-beleid van de Nederlandse overheid. Plannen om alle gemeentelijke ambtenaren vanaf 2011 naar open source-software te migreren zijn van de baan. De net aangetreden Minister Abel Versmelt van Internet, Software en Automatisering stelt op basis van een nog niet gepubliceerd rapport dat standaardiseren op Microsoft-producten een betere Return on Investment biedt. Critici twijfelen aan de motieven van Versmelt, die onlangs een uitgebreid bezoek bracht aan het hoofdkantoor van Microsoft.
Dit blijkt uit bijgaand persbericht:
Minister Versmelt weigert inzage onderzoeksrapport
Den Haag – De Nederlandse overheid wil dat alle gemeentelijke ambtenaren volgend jaar met open source-software werken. Op basis van een nog niet gepubliceerd rapport stelt minister Abel Versmelt van Internet, Software en Automatisering nu dat Microsoft-producten een betere Return on Investment bieden. Critici twijfelen aan de motieven van Versmelt door zijn recente bezoek aan het hoofdkantoor van Microsoft.
Begin 2010 stelde de overheid vast dat alle Nederlandse gemeenten eind 2011 met open source-software moeten werken. Dit is vastgelegd in het Gemeentelijke OpenOffice en Linux Desktop-programma (GOLD), dat een uitbreiding is op het al bestaande initiatief GOUD (Gezamenlijke Ontwikkeling Uniforme rijksDesktop). Volgens Versmelt blijkt uit het rapport dat Microsoft-software een hogere Return on Investment biedt. Insiders spreken van sinistere motieven, aangezien de minister onlangs nog voor een bezoek aan Microsoft naar Redmond is gevlogen. Ook wordt er getwijfeld aan het geciteerde rapport, dat Versmelt nog altijd niet openbaar heeft gemaakt.
Niet langer open
Door te kiezen voor open source-software wil Den Haag een open en transparant beleid uitstralen, dat niet van gesloten standaarden afhankelijk is. Aan dit beleid lijkt nu een einde te komen door een nog niet gepubliceerd rapport van onderszoeksbureau Gertner. Op basis van dit rapport werd vorige week door minister Versmelt besloten dat het GOLD-programma wordt vervangen door Microsofts CASH (ComputerApplicaties voor Staat en Hoofdbestuur). Dit betekent dat de Nederlandse overheid weer volledig voor Windows en Microsoft Office kiest. Dit nieuws is met ongeloof ontvangen door de vele instanties die zich al jaren hard maken voor open source en open standaarden bij de overheid.
Geheim rapport
Aan de basis van de recente beleidsomslag ligt een rapport van markt vorser Gertner, waarvan de exacte inhoud nog onbekend is. In dit document zouden Linux en Windows op verschillende punten zijn vergeleken, waaronder migratiekosten, veiligheid, gebruiksvriendelijkheid, schaalbaarheid en Return on Investment. De matrix die op basis hiervan is opgesteld, zou in het rapport positief zijn uitgevallen voor Windows. Tegenover de Tweede Kamer liet Versmelt weten dat hij het rapport alleen intern wil bespreken. Wat betreft zijn bezoek aan Redmond was de minister duidelijk. “Bij dit soort grote projecten is het belangrijk om te weten in hoeverre de leverancier bereid is om de uitrol te ondersteunen. Microsoft bleek beter bereid tot samenwerking dan diverse Linux-leveranciers,” aldus de minister.
Geld voor GOUD
Open source bij de overheid lijkt gedoemd na het besluit om op CASH over te stappen. Tegenstanders roepen om de openbaarmaking van het veelbesproken Gertner-rapport, maar minister Versmelt houdt tot dusver voet bij stuk. “Het rapport is heel duidelijk in zijn conclusies, maar kan door de gedetailleerde prijsanalyses van de Microsoft-producten niet openbaar worden gemaakt. Die zijn vertrouwelijk.”
CASH is het eerste grote project van Versmelt, nadat hij in januari de ministerpost van Giel Balts overnam. Die moest na een vermeende omkopingszaak het veld ruimen.
Vincent Everts zet twee jongens voor de camera en bevraagt ze over de manier waarop zij thuis en op school internet, mobieltjes enzovoort gebruiken.
Zelf zegt hij daarbij:
Typische 13 jarige jongens uit Leeuwarden praten open over de nieuwe laptop die iedere 1e en 2e jaars krijgen op hun school waarna er niets mee in het onderwijs mee gebeurt. Ze gebruiken geen Email, lezen geen papieren (of digitale) boeken (tenzij verplicht), spenderen een uur aan MSN en Hyves, 2 uur aan Gaming en 2 uur aan TV kijken. Telefoon gebruik is beperkt tot SMS en een beetje bellen. Ze hebben, geen mobiel internet, geen facebook of twitter. Mijn conclusie is dat het vaak genoemde innovatief toepassen van nieuwe technologie der jeugd een beetje overdreven is. (bron)
Interessant zijn overigens ook de reacties op die pagina.
Kijk en huiver!
Of is dit gewoon "zoals het is"?
Trouwens, zou je Vincent Everts zo onderhand de Nederlandse Robert Scoble mogen noemen?
Vandaag en morgen ben ik op alweer de 20e editie van de 
Via een Google Alert Search op: ICT en Onderwijs kwam ik dit weekend terecht op de website 
