Vandaag kreeg ik van een trouw lezer het volgende mailtje:"Op mijn echt laatste werkdag bij Kennisnet Ict op school....kwam ik deze tekst tegen. Daar heb jij toch geen last van ;)"
Tja, nu móet ik natuurlijk wel wat van me laten horen!
Het bericht op webWereld refereert aan een artikel in De Pers met als titel "Nieuwste webtrend: blogstress".
"Bijna 750.000 Nederlanders zijn ooit een weblog begonnen. Maar niets treuriger dan een blog dat niet wordt bijgehouden. En dat gebeurt. Want: eén op de drie beginners houdt het bloggen binnen drie maanden voor gezien. Een blogger die doorgaat, móet schrijven. Ook zonder inspiratie. Liefst elke dag. Blogstress ligt dan op de loer."
Vervolgens worden onder andere Frank Janssen en Merel Roze aan het woord gelaten.
Andere webloggers geven inmiddels hun mening, zoals Daniëlle van Blogparty -die nergens last van zegt te hebben- en Zemel van gezemel.nl die zegt: Ik blog voor m'n plezier en als het een dag niet uitkomt, dan niet.
Overigens is blogstress geen nieuw woord. Ik kwam het vorig jaar al tegen op Krossblog.
Maar hoe zit het nu met mij? Ik moet je zeggen dat ik best het nodige herken in het verhaal in De Pers. "Als het goed is, bouwt een blogger een schare vaste bezoekers op die regelmatig reageert op zijn gepubliceerde hersenspinsels. En die bezoekers kan je niet zomaar laten vallen. Ze verwachten wat van je. En ze lopen zó bij je weg."
Bovenstaande is in De Pers zonder aanhalingstekens, dus weet ik niet of het een uitspraak van Frank is of niet. Wat betreft die laatste zin ben ik niet zo bang. Ik geloof niet dat lezers zo maar bij je weg lopen. RSS lezers zijn gewillig en beginnen echt niet te protesteren als er een tijdje niets wordt weergegeven.
Dat je lezers gewend raken aan een bepaalde frequentie is logisch én schept misschien geen verplichtingen maar wel verwachtingen. Toen ik me gisteren realiseerde dat ik al sinds vorige week woensdag niets gepubliceerd had zette me dat dan ook zeker aan het denken. Tenslotte was ik vorige week in Belfast en daar zou toch zeker het nodige over te schrijven zijn? Dat was dan ook absoluut het geval, maar het weekend liep dit keer gewoon anders. Over Belfast hoop ik nog het nodige te melden als ik daar de tijd voor kan vinden, maar ondertussen gaat "het leven" gewoon door!
Toen ik zaterdag van Schiphol kwam kon ik gelijk door naar een Van Der Valk om de tachtigste verjaardag van m'n schoonmoeder te vieren.
Zondag wilde ik bewust stilstaan bij het overlijden van mijn broer, nu alweer 2 jaar geleden.
Maandag zei mijn vrouw "Weet je wel dat het 2e Pinksterdag is? Zullen we wat leuks gaan doen?" maar ik antwoordde dat ik mezelf voor moest bereiden op de drie workshops die ik vandaag bij Helicon Opleidingen in Boxtel mocht geven (waarover later meer).
En nu is het dan weer een gewone doordeweekse blogavond: heel veel materiaal om over te bloggen, voldoende inspiratie, maar zo verrekte weinig tijd!
Kortom lezers, maak je geen zorgen dat ik er de brui aan geef, maar gun me af en toe een kleine adempauze. Soms heb zelfs ik die nodig! Om met nog een citaat van Zemel te eindigen:
Het is een hobby, geen baan. Maar als iemand me wil betalen om te bloggen dan hou ik me van harte aanbevolen!
Willem,
BeantwoordenVerwijderenHou gerust een adempauze, want ik vind je vanzelf weer terug in Google Reader.
Het verschil met "vluchtige" lezers is misschien dat ik inhoudelijk geïnteresseerd ben in je stukjes en daarom vanzelf weer terug kom, gelukkig geholpen door RSS.
Ik las ooit (voor het RSS tijdperk) Merel Roze. En ja, als ze dan even niet schrijft, "loop" je weg. Een strip die een tijdje niet verschijnt verlies je ook uit het oog.
Ah, de ongeschreven SLA, daar is hij weer. Volkomen herkenbaar stuk Willem en niet meer dan normaal. Ben het eens met Tom, we lopen niet zo gauw weg, daar zijn je blogs veel te interessant voor.
BeantwoordenVerwijderenDaarnaast moet je denk ik onderscheid maken tussen je vaste groep lezers en de bezoekers die bijvoorbeeld via Google binnenkomen. Die laatste groep merkt een korte tussenstop niet eens, de eerste groep kent je, houdt je feed vast en ziet vanzelf een nieuw bericht verschijnen.
Ik heb zelf dit weekend ook even 4 dagen niet geschreven en dat was prima. Andere dingen gedaan en dan komt er vanzelf wel weer een moment dat je de "pen" oppakt.
Een adempauze is helemaal niet erg. Dankzij RSS zijn we zo weer terug bij je :-) Bedankt voor de verwijzing iig.
BeantwoordenVerwijderenWillem,
BeantwoordenVerwijderenDe drive moet uit jezelf komen en niet uit het feit dat anderen nieuwe posts van jou verwachten.
Dus: Hou alsjeblieft je eigen tempo, Want ik blijf toch wel 'subscribed'!
Ik herken toch wel dat er minder bezoekers komen als ik minder blog. Ik denk echter dat dat niet zo zeer de vaste bezoekers zijn, maar dat er gewoon minder mensen via Google binnen komen.
BeantwoordenVerwijderenDaar krijg ik echt geen stress van, die mensen komen grotendeels toch niet meer terug.
Ik ben net in maart begonnen met actiever te bloggen. Ik heb veel Engelse blogs gelezen over probloggen. Ik merkte dat ik me daar door liet opjutten. Er stond dat je dagelijks moet bloggen om publiek te krijgen en te houden. Dus ik dat doen, maar daarmee maakte ik het mijzelf erg lastig. Nu heb ik toch de ommekeer gemaakt en blog ik als ik iets te melden heb en er zin en tijd voor heb.
BeantwoordenVerwijderenMaar als beginner is het best lastig om gemotiveerd te blijven als er weinig mensen je feed lezen. Dus ik begrijp wel waarom zoveel mensen stoppen.
Als ik naar de frequentie van jouw berichten kijk, ben ik af en toe wel jaloers. Bij mij lukt het me gewoon vaak niet om 's avonds opnieuw achter mijn pc te kruipen en de blogstress slaat dan toch wel eens toe, moet ik eerlijk toegeven. Dat was in het begin erger dan nu, na bijna 2 jaar, omdat ik nu weet dat mensen die langskomen dat ook wel blijven doen door de RSS feed. Het helpt wel als je reacties krijgt, dat stimuleert om weer te schrijven, omdat er gelukkig nog genoeg interessante dingen zijn om over te schrijven! Je eigen blog betekent ook je eigen regels, dus als je een keer een weekje overslaat mag niemand daar een probleem mee hebben.
BeantwoordenVerwijderen