17 april 2009

Vier soorten blogs

Begin deze week las ik een bericht op DeNieuweReporter met als titel:
Blogs en sociale nieuwssites, wat kunnen traditionele media ermee?

Daarin staat onder andere dat kijkend vanuit journalistiek oogpunt er vier soorten blogs zijn.
  1. De eerste is het persoonlijke blog, een blog geschreven door ‘gewone’ mensen, over persoonlijke onderwerpen.
  2. De tweede zijn ‘watchblogs’, mensen die in hun blogs journalisten, personen of onderwerpen in de gaten houden en, als nodig, bekritiseren.
  3. Blogs gemaakt door op redacties werkzame journalisten zijn de derde soort. Journalisten geven als het ware een ‘kijkje achter de schermen’ van het nieuws of de redactie. Correspondenten van NRC Handelsblad houden bijvoorbeeld een weblog bij over hun wel en wee in het buitenland.
  4. Een laatste soort is de opinieblog, geschreven door journalisten die extern bij een redactie betrokken zijn.
"Alle vier de blogsoorten kunnen gebruikt worden als bron voor journalisten. De twee laatsten zijn met name goed te gebruiken als bronnen, mits ze uiteraard kritisch bekeken worden. Maar bij de eerste twee genoemden is voorzichtigheid geboden, aangezien ze meestal geschreven zijn door leken op het gebied van de journalistiek en daardoor gauw te subjectief of persoonlijk zijn."

Met de tenen krom in de schoenen kon ik het niet laten te reageren, waarbij ik me afvroeg wat de term "wetenschappelijk" deed op een pagina waar dergelijke (in mijn ogen) onzin staat.
Helaas heeft mijn reactie het niet gered.
Ik kreeg namelijk een mailtje van de dienstdoend redacteur (het was op zondag) die mijn reactie zag binnenkomen:
"Ik heb die reactie (nog) niet doorgeplaatst, omdat ik vind dat er geen enkel argument in staat WAAROM het artikel niet zou deugen.
Bij De Nieuwe Reporter houden we er niet zo van:
1. dat er 'op de man' wordt gespeeld in plaats van 'op de bal' (inhoudelijk argumenteren).
2. indien er alleen wordt geroepen dat een stuk niet deugt, zonder daar inhoudelijke argumenten voor aan te dragen.
Mag ik je derhalve uitnodigen een reactie te sturen waarin je wel inhoudelijk ingaat op het stuk?"

Mijn reactie daarop:
Met deze oubollige vorm van moderatie bevestig je wat mij betreft precies het oude beeld dat ik heb van ouderwetse journalisten die nog steeds denken in wij-zij termen, oud en nieuw, wel en geen journalist.
De journalist bepaalt wat wel en niet in de krant komt en zou dat ook het liefst in de hand hebben voor wat betreft internet.

Na dit akkefietje lees ik DeNieuweReporter met andere ogen nu ik weet dat net als in de krant interessante reacties wel geplaatst worden, maar lastige de lezers niet bereiken. Zo hou je als journalist de zaken natuurlijk wel in de hand.
Ik ben benieuwd wanneer ik zover kom dat ik hier moet gaan modereren en reacties moet gaan weigeren of zou dat voor burgerjournalisten niet nodig zijn?

7 opmerkingen:

  1. Ik verwijder niet vaak een RSS-feed uit Google Reader, maar De nieuwe reporter heb ik een tijdje geleden al opgegeven.

    Snel die schoenen uit dus. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wel jammer dit inderdaad. Van een ander kaliber: ik reageerde laatst ook en zag die reactie wel geplaatst maar zie dan verder geen reacties meer terugkomen.
    Nu kan het zijn dat ik gewoon niet interessant genoeg reageerde maar het is toch altijd jammer als de dialoog zich beperkt tot een richting.

    Doe dan ook maar geen reactieformulier....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ach wij zijn leken en weten dus niets. Grappig is wel dit: "Ook spam, zoals advertenties of non-actieve links, kunnen als hinderlijk worden beschouwd" en vervolgens zit ik naar reclame van HP en XS4All te kijken in het midden van de blogpost. Ook ik heb de feed eruit gegooid.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik dacht even dat ik nog droomde toen ik dit las.
    Ik zou als ik jouw was hier geen enkel woord meer aan vuil maken. Elke post of reactie over deze affaire is er een te veel.

    Trouwens... DNR is al eeuwen uit mijn rss reader gekieperd. Zonde van mijn RAM en hard disk capaciteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dag Willem,
    Ik heb ook even het oorspronkelijke document van Jan Schmidt et al gelezen waar het artikel op baseert. Daar gaan de 4 typen weblogs over dat deel van de weblogs waar kritische interactie tussen journalistiek en nieuwe media centraal staan. En dan niet als bron, maar als factor in de kwaliteitsborging en -verbetering.

    Daarbij viel Schmidt op dat journalisten de eerste 2 typen niet serieus nemen als het gaat om de discussie over kwaliteit van journalistiek. Terwijl dat wel nuttig zou zijn voor ze.

    Andere koek dus dan DNR stelt.
    De kromme tenen zijn dus geheel van DNR-makelij en hebben denk ik weinig van doen met het wetenschappelijk gehalte van het achterliggende bronartikel.

    (disclaimer: Ik ken Jan Schmidt al jaren, sinds hij in 2004 op een unconference die ik organiseerde opdook. Hij was zelf o.a. mede-organisator bij de BlogTalk conferentie van 2006, en blogt al jaren. Hem zul je niet horen zeggen dat er maar 4 typen blogs zijn :) )

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lees ik niet goed of waar is nu precies de bewuste reactie te vinden van Willem Karssenberg of kan die alsnog hier worden geplaatst a.u.b. ?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bedankt voor de info, dnr uit de leeslijst gehaald

    BeantwoordenVerwijderen