Mijn schoonvader had veel met onderwijs, maar weinig met ICT. Niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat hij, begonnen als smid in Oranjedorp, later leraar lastechnieken werd. Tenslotte is dat iets dat je toch vooral in de praktjk moet leren.
In zijn werkend bestaan heeft hij heel veel mannen (ook mij:-) het ambacht geleerd, met eindeloos geduld en toewijding, maar ook met de nodige humor. Altijd behulpzaam en bereid om te helpen.
Het lasapparaat dat hij van school kreeg bij zijn pensioenering heeft hij daarna eigenlijk nooit meer aangeraakt. Samen met zijn vrouw nam hij de tijd om te reizen, te wandelen, dienstbaar te zijn naar anderen, en om uit te rusten.
Vandaag heeft hij eindelijk de rust gevonden die we hem zo van harte gunnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten